blog rodzinny o wysysaniu niecodzienności z codzienności
Taka sytuacja w Kauflandzie. Pojechałem po sojowy wurst i bułkę z ziarnami na drugie śniadanie. Przede mną w kolejce do kasy stoi babcinka, ale taka, co to od razu widać, że najlepsze lata ma już dawno za sobą, teraz tylko z górki i to prędziutko, pendolino.
Każdy ma jakiś feler, ja na przykład prozopagnozję wobec obcych dzieci, a małżonka zamiłowanie do cukrów prostych. Ich wzajemna relacja jest bardzo skomplikowana, bo ma w sobie coś z cza-czy.
Uchowaj nas boże od uzdolnionych lingwistycznie dzieci, bo nigdy nie wiesz, kiedy ich talent wpakuje cię w tarapaty.
Podjeżdżamy pod dom, a tam przed naszym wejściem karawan i to zaparkowany tyłem do furtki. Przełknęliśmy i dla pewności przeliczyliśmy stan rodzinnego pogłowia. Był komplet, więc kamień spadł nam z serca.
Ledwo się rozsiadłem z książką na kanapie, a przyszła Anka. Usiadła obok i zaczęła mi się przyglądać wzrokiem mecenasa Hambury.
Przypadki chodzą po ludziach, ale po nas jakby częściej. Nie rozrzedza to jednak naszego zadowolenia z życia, bo lubimy być zaskakiwani. No chyba, że zaskakujemy samych siebie i to w dość wstydliwy sposób…
Ostatnio tak układam sobie życie, że zaglądam do instytucji, które zwykle omijam szerokim łukiem. Interesantem zostaję w związku z budową nowego dachu nad głową, więc zależy mi na tym, by wszystko poszło sprawnie i bezproblemowo. Dlatego przed każdą wizytą nasączam się cierpliwością i pokorą. Nie inaczej było, gdy padło na urząd skarbowy.
Poznaliśmy się w 2004 roku. Przyjechał do nas w samym ręczniku. Pamiętam, że był maj, Polska wstępowała wtedy do Unii, ale jemu było wszystko jedno. Zupełnie go to nie obchodziło. […]
To pewne, pierworodna ma receptory wykrywające moje chwile słabości. Jak tylko przymknę na momencik oko, zaraz przychodzi ze sprawą niecierpiącą zwłoki, jakby jej za to płacili…
Jak mawia klasyk, świat na trzeźwo jest nie do przyjęcia. Stoję więc w kolejce do baru, a obok mnie dandys, taki trochę jak z żurnala. Broda muśnięta pomadą o tzw. lekkim chwycie, dopasowana koszula w grochy, musztardowe rurki, sportowe buty na bose stopy i w ogóle, taki, co to je tylko miso i dip z ekofasoli.
Telefon ze szkoły. Dzwoni wuefista Anki z informacją, żeby po nią przyjechać, bo skręciła nogę w kostce i nie może chodzić. – Najlepiej, jakby państwo podjechali bezpośrednio pod halę sportową, żeby […]
Czteroosobowa rodzina z Leszna (woj. wielkopolskie), która na przekór rozsądkowi postanowiła spędzić tegoroczny urlop w Polsce, przeżyła prawdziwą tragedię. Horror rozegrał się w jednym z nadbałtyckich kurortów. Do mrożącego krew […]
Gramy rodzinnie w kalambury. Lecą hasła w stylu „dyplomowany geodeta” lub „pojutrze”, więc gimnastykujemy umysły. Żonie przypadła do pokazania „furia”.
Starsza córka pojechała ze znajomymi zawieźć karmę do schroniska, bo psiara z niej sakramencka. Wróciła do domu i się zaczęło.
Żabka, ale ta od zakupów. Bardziej pod wieczór, a dla tych, co do roboty mają na szóstą, to nawet środek nocy. Stoimy z towarzystwem w kolejce po porcję ratunkową, bo skończyło się zaopatrzenie, które teoretycznie miało wystarczyć nawet na jutro…
Stara astra podjechała jakby ostatkiem sił. Wypucowana tak, że odbijały się w niej najlepsze czasy tego modelu. Zapach, który poczułem po otwarciu drzwi anonsował obecność choinki typu wunder baum vanilla. Trzasnąłem drzwiami. Niedomknięte. Drugi raz. Nic…
– To dziwne – mówię do żony – jak mała wskoczy rano do łóżka Anki, to leży spokojnie i potrafią razem przez 20 minut oglądać bajki, a u nas nie uleży ani minuty, kręci się, siada nam na twarzy, wierzga, skacze, szczypie, o bajkach albo drzemce zapomnij…
Zawsze myślałem, że najbardziej nieoczekiwanie kończą się foki. Dzisiaj przekonałem się, że rozmowy z moją starszą córką stanowią dla nich nie lada konkurencję.
Matematyka nigdy nie była moją mocną stroną, więc nawet chętnie uczyłem się z Anką tabliczki mnożenia. W myśl zasady docendo discimus, chciałem sobie przy okazji wyjaśnić kilka działań na osiem […]
Pies nam się powoli kończy. Starość coraz bardziej sobie o nim przypomina. Natura chyba wystawia mu skumulowany rachunek za pielęgnowaną latami dezynwolturę wobec zasad zdrowego żywienia. Zaczynamy więc oswajać myśl, […]
Snop światła latarki polizał mój policzek. Zaropiałym okiem dostrzegłem nad sobą czapkę, puchową kurtkę i długi szal okutany wokół szyi. Wysunąłem przed siebie dłoń, by uchronić oczy przed ślepotą i […]
Do bałaganu w naszej kuchni najlepiej przylega słowo piramidalny. Pies ujada, bo za oknem kręcą się fachowcy. Młodszej córce wyrastają kolejne zęby, więc gryzie wszystko co popadnie, ze szczególnym uwzględnieniem […]
– Sprawa jest – zakomunikowała zaraz po powrocie ze szkoły starsza córka, rzucając tornister w kąt. – Tak, musisz tam jeszcze chodzić – uprzedziłem jej ewentualną próbę zaniechana obowiązku szkolnego.
Dzień z planszówkami. Gramy w „5 sekund” (info dla niewtajemniczonych – gra polega na tym, by w 5 sekund odpowiedzieć na wylosowane pytanie). Anka trafiła na polecenie „wymień trzech znanych […]
Im bardziej sobie coś zaplanujesz, tym gorączka u dzieci będzie wyższa – ta zasada sprawdza się u nas za każdym razem. I jeśli kiedyś zdarzy się inaczej, to będziemy zaskoczeni […]
Sytuacja kuchenna. Aga robi sałatkę i blokuje mi dostęp do czajnika, więc mówię „przepraszam”, żeby się przesunęła. Młoda siedzi zblazowana przy stole i nie odrywając wzroku od tabletu komentuje.
Co jakiś czas starsza córka zabiera mnie na spacer po polu minowym. Staram się uczyć na własnych błędach, dlatego w relacjach z nią zachowuję szczególną ostrożność. Stąpam z rozwagą, badam […]
Niekiedy w życiu jest tak, że człowiek musi, bo inaczej się udusi. No i my właśnie musieliśmy, za co z góry przepraszamy ;) Niestety, nie możemy obiecać, że to się […]
Anka zaczęła ostatnio odrabiać lekcje przy kuchennym stole, bo na biurku ma – eufemistycznie rzecz ujmując – taką alternatywną aranżację przestrzeni, że nie ma gdzie książek rozłożyć. Małżonka moja, gdy […]
Wieczór. Ślęczę przed kompem kończąc pilną robotę. Pełne skupienie, klawiatura pali się pod palcami. Deadline zaparzył mi już trzecią kawę, a końca nie widać. Nagle do pokoju wpada Anka.
Mniej więcej połowa podstawówki. Byłem wtedy mały i ładny, a on duży i szpetny. Znudziło mu się plucie na chodnik, więc mnie zaczepił, gdy wracałem ze szkoły. Chciał fajkę, nie […]
Starsza córka na wakacjach, więc mamy wolną chatę, nie licząc oczywiście blondkurdupla, ale on – odpukać – życia ostatnio starym jakoś specjalnie nie utrudnia. Nabieramy zatem wiatru w żagle. Wieczorem […]
Anka pojechała do Włoch z dziadkami. Rano dostajemy od niej sms: „Cześć, kupcie pilnie doładowanie do komórki i wyślijcie kod, bo kończy mi się kasa, a mam wam wiele do napisania”.
– Nie każdy lubi, jak do niego strzelają, więc Bułgaria to dobry wybór, będą państwo zadowoleni – powiedziała pani z biura podróży i schowała gotówkę. – Proszę tylko nie zgubić […]
Anka ma dopiero 9 lat, a już przejawia cechy właściwe dorosłym przedstawicielkom gatunku żeńskiego. Potrafi na przykład zapamiętać coś, co powiedziałeś dawno temu i przypomnieć ci o tym w wygodnym […]
Stosujemy ostatnio wobec Anki gestapowską metodę wychowawczą, bazującą na zasadzie quid pro quo. Chcesz dziecko kochane pograć na konsoli – musisz najpierw poczytać. Chcesz słodycze, musisz poćwiczyć.
Złe intencje nie są wcale konieczne, by zostać potworem. Przekonałem się o tym na własnej skórze. Wystarczą dzieci, domofon, rutyna i mieszkanie na trzecim piętrze.
Jegomość z purpurowym makijażem podszedł chwiejnym krokiem, gdy ładowałem zakupy do samochodu. Długi rękaw, długie spodnie, kozaki. Ewidentnie kontestował dzisiejsze 30 stopni. – Zaszczyci mnie kierownik swoją uwagą? – zapytał […]
W kwestii pozjadania wszystkich rozumów z pewnością czuły się syte. Siedziały obok mnie w przedziale nieźle już spóźnionego pociągu. Na oko końcówka gimnazjum lub wczesne liceum. Zblazowane jak niebożątka. Młodzieńczą […]
Ciężki kawałek chleba mają ludzie, którzy chcą mi coś sprzedać przez telefon. Oni się przedstawiają, a ja już trzymam gardę. Po walce jest mi ich szkoda, bo bycie spławianym musi […]
Powrót do domu z „delikatnego” piwka. Wchodzę cichutko, żeby nie zbudzić personelu. Sforsowałem zamek, a nawet dwa. Światło pstryk i…widzę, że na podłodze w kuchni leżą żona i córka. Obie […]
Niewinny żart podszyty ironią i moją nieprzebraną empatią wobec tych, którzy mają w życiu gorzej, zaowocował druzgocącą deklaracją córki…
Jeśli mądrość przychodzi z wiekiem, to nasz pies o tym nie wie. Jako człowiek byłby już dawno stypendystą ZUS-u, bo w maju Ziemia okrążyła dla niego Słońce po raz jedenasty. […]
Gdybym się urodził w dniu swojej matury, dziś byłbym już pełnoletni! Mimo podeszłego wieku, pamiętam tę przygodę doskonale. Udało mi się zdać i przy okazji zmienić regulamin szkoły.
– Tato, jak jest po angielsku wyliniały kot? – zapytala młoda podczas odrabiania lekcji. – A po co ci to? – dociekałem. – Muszę opisać rodzinę – wyjaśniła. Niby wszystko gra, […]
Sobotni poranek był zaskakujący i gwałtowny w przebiegu. Obudził mnie delikatny cios w jabłko Adama. Rozkleiłem powieki i ujrzałem nad sobą zniecierpliwioną twarz Anki.
Żeby dokonać wskrzeszenia trzeba mieć nadprzyrodzone moce lub córkę, która zawsze, nawet w skrajnie beznadziejnych sytuacjach, patrzy na świat przez różowe okulary.
Nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki? Niekoniecznie. Moja czcigodna rodzicielka udowodniła, że Heraklit nie miał racji i drugi raz dała się nabrać na ten sam żart…
Wyjdę na ignoranta, ale do ubiegłej niedzieli nie miałem świadomości, że w kraju nad Wisłą jest aż tyle dziewczynek. Niewiedzę tę uzmysłowiłem sobie zaraz po wejściu do łódzkiej Atlas Areny, […]
One trzy i ja jeden. Pierwsza miała moc w mowie, druga w wyobraźni, trzecia w torbie. Konfrontacja wisiała w powietrzu, choć nie była z mojej strony zamierzona. To był impuls.
W kontrze do wyznawanego przez naszą córkę różu i plastiku, żona postanowiła choć trochę polukrować ją wiedzą na temat muzyki poważnej. Niestety, tym razem lukier okazał się gorzki i odbił […]
Duma z sukcesu własnego dziecka, to uczucie nieporównywalne z niczym innym. Nawet jeśli trwa krótko, bardzo krótko. Znam to z autopsji, bo doświadczyła mnie tym uczuciem starsza córka. Na nią […]
