blog rodzinny o wysysaniu niecodzienności z codzienności
Taka sytuacja w Kauflandzie. Pojechałem po sojowy wurst i bułkę z ziarnami na drugie śniadanie. Przede mną w kolejce do kasy stoi babcinka, ale taka, co to od razu widać, że najlepsze lata ma już dawno za sobą, teraz tylko z górki i to prędziutko, pendolino.
Młoda się rozchorowała i jak zwykle trafiła z tym w najgorszy z możliwych momentów, bo nie bardzo było z kim jej zostawić. Każdy miał akurat swój własny pożar w szopie. W takich sytuacjach zawsze ostatecznie pada na Przema. Taki już urok wolnych zawodów, własnych firm i uzbrojonej w zdolności perswazyjne żony…
Każdy ma jakiś feler, ja na przykład prozopagnozję wobec obcych dzieci, a małżonka zamiłowanie do cukrów prostych. Ich wzajemna relacja jest bardzo skomplikowana, bo ma w sobie coś z cza-czy.
Uchowaj nas boże od uzdolnionych lingwistycznie dzieci, bo nigdy nie wiesz, kiedy ich talent wpakuje cię w tarapaty.
Wiktoria znalazła w szafie pianki do jedzenia. Poukładała je na swoich zabawkowych talerzykach i rozpoczęła celebrę.
Podjeżdżamy pod dom, a tam przed naszym wejściem karawan i to zaparkowany tyłem do furtki. Przełknęliśmy i dla pewności przeliczyliśmy stan rodzinnego pogłowia. Był komplet, więc kamień spadł nam z serca.
Ledwo się rozsiadłem z książką na kanapie, a przyszła Anka. Usiadła obok i zaczęła mi się przyglądać wzrokiem mecenasa Hambury.
Mój mąż ma sporo walorów, ale żeby rwał się do majsterkowania, naprawiania czy choćby wymiany żarówki, to nie bardzo. Zobaczyć go z narzędziami to wielki przywilej, ale odkąd się przeprowadziliśmy coś jakby w nim pękło.
Przypadki chodzą po ludziach, ale po nas jakby częściej. Nie rozrzedza to jednak naszego zadowolenia z życia, bo lubimy być zaskakiwani. No chyba, że zaskakujemy samych siebie i to w dość wstydliwy sposób…
Ostatnio tak układam sobie życie, że zaglądam do instytucji, które zwykle omijam szerokim łukiem. Interesantem zostaję w związku z budową nowego dachu nad głową, więc zależy mi na tym, by wszystko poszło sprawnie i bezproblemowo. Dlatego przed każdą wizytą nasączam się cierpliwością i pokorą. Nie inaczej było, gdy padło na urząd skarbowy.
Poznaliśmy się w 2004 roku. Przyjechał do nas w samym ręczniku. Pamiętam, że był maj, Polska wstępowała wtedy do Unii, ale jemu było wszystko jedno. Zupełnie go to nie obchodziło. […]
To pewne, pierworodna ma receptory wykrywające moje chwile słabości. Jak tylko przymknę na momencik oko, zaraz przychodzi ze sprawą niecierpiącą zwłoki, jakby jej za to płacili…
Jak mawia klasyk, świat na trzeźwo jest nie do przyjęcia. Stoję więc w kolejce do baru, a obok mnie dandys, taki trochę jak z żurnala. Broda muśnięta pomadą o tzw. lekkim chwycie, dopasowana koszula w grochy, musztardowe rurki, sportowe buty na bose stopy i w ogóle, taki, co to je tylko miso i dip z ekofasoli.
Wiktoria jest bardzo towarzyska. Jak widzi jakieś dziecko w pobliżu, musi podejść i się przywitać, nie ma zmiłuj. Bywa, że gnamy przez pół parkingu, placu zabaw lub sklepu, by mogła ustalić imię zauważonej dziewczynki bądź chłopca.
Telefon ze szkoły. Dzwoni wuefista Anki z informacją, żeby po nią przyjechać, bo skręciła nogę w kostce i nie może chodzić. – Najlepiej, jakby państwo podjechali bezpośrednio pod halę sportową, żeby […]
Kupiłam nowe okulary. Długo wybierałam, bo nic mi nie pasowało. Pani optyk nasączona pakietami szkoleń sprzedażowych dwoiła się i troiła, by mi dogodzić, ale ciągle nie trafiała w moje oczekiwania. Być może dlatego, że ich w żaden sposób nie sprecyzowałam.
Czteroosobowa rodzina z Leszna (woj. wielkopolskie), która na przekór rozsądkowi postanowiła spędzić tegoroczny urlop w Polsce, przeżyła prawdziwą tragedię. Horror rozegrał się w jednym z nadbałtyckich kurortów. Do mrożącego krew […]
Gramy rodzinnie w kalambury. Lecą hasła w stylu „dyplomowany geodeta” lub „pojutrze”, więc gimnastykujemy umysły. Żonie przypadła do pokazania „furia”.
Starsza córka pojechała ze znajomymi zawieźć karmę do schroniska, bo psiara z niej sakramencka. Wróciła do domu i się zaczęło.
Żabka, ale ta od zakupów. Bardziej pod wieczór, a dla tych, co do roboty mają na szóstą, to nawet środek nocy. Stoimy z towarzystwem w kolejce po porcję ratunkową, bo skończyło się zaopatrzenie, które teoretycznie miało wystarczyć nawet na jutro…
Stara astra podjechała jakby ostatkiem sił. Wypucowana tak, że odbijały się w niej najlepsze czasy tego modelu. Zapach, który poczułem po otwarciu drzwi anonsował obecność choinki typu wunder baum vanilla. Trzasnąłem drzwiami. Niedomknięte. Drugi raz. Nic…
– To dziwne – mówię do żony – jak mała wskoczy rano do łóżka Anki, to leży spokojnie i potrafią razem przez 20 minut oglądać bajki, a u nas nie uleży ani minuty, kręci się, siada nam na twarzy, wierzga, skacze, szczypie, o bajkach albo drzemce zapomnij…
Zawsze myślałem, że najbardziej nieoczekiwanie kończą się foki. Dzisiaj przekonałem się, że rozmowy z moją starszą córką stanowią dla nich nie lada konkurencję.
Kiedyś miałam fantazję, by poznać ludzkie myśli, ale potem wymyślono fejsa i mi przeszło. Przyjnajmniej tak myślałam. Dziś uzmysłowiłam sobie, że może jednak nie do końca, bo chciałabym znać myśli […]
Drzwi trzasnęły z hukiem i oczom moim ukazała się starsza córka z książeczką do nabożeństwa w ręce i irytacją wymalowaną na twarzy. – Nie idę jutro do szkoły – zakomunikowała.
Matematyka nigdy nie była moją mocną stroną, więc nawet chętnie uczyłem się z Anką tabliczki mnożenia. W myśl zasady docendo discimus, chciałem sobie przy okazji wyjaśnić kilka działań na osiem […]
Pies nam się powoli kończy. Starość coraz bardziej sobie o nim przypomina. Natura chyba wystawia mu skumulowany rachunek za pielęgnowaną latami dezynwolturę wobec zasad zdrowego żywienia. Zaczynamy więc oswajać myśl, […]
Snop światła latarki polizał mój policzek. Zaropiałym okiem dostrzegłem nad sobą czapkę, puchową kurtkę i długi szal okutany wokół szyi. Wysunąłem przed siebie dłoń, by uchronić oczy przed ślepotą i […]
Do bałaganu w naszej kuchni najlepiej przylega słowo piramidalny. Pies ujada, bo za oknem kręcą się fachowcy. Młodszej córce wyrastają kolejne zęby, więc gryzie wszystko co popadnie, ze szczególnym uwzględnieniem […]
– Sprawa jest – zakomunikowała zaraz po powrocie ze szkoły starsza córka, rzucając tornister w kąt. – Tak, musisz tam jeszcze chodzić – uprzedziłem jej ewentualną próbę zaniechana obowiązku szkolnego.
Dzień z planszówkami. Gramy w „5 sekund” (info dla niewtajemniczonych – gra polega na tym, by w 5 sekund odpowiedzieć na wylosowane pytanie). Anka trafiła na polecenie „wymień trzech znanych […]
Im bardziej sobie coś zaplanujesz, tym gorączka u dzieci będzie wyższa – ta zasada sprawdza się u nas za każdym razem. I jeśli kiedyś zdarzy się inaczej, to będziemy zaskoczeni […]
Sytuacja kuchenna. Aga robi sałatkę i blokuje mi dostęp do czajnika, więc mówię „przepraszam”, żeby się przesunęła. Młoda siedzi zblazowana przy stole i nie odrywając wzroku od tabletu komentuje.
Co jakiś czas starsza córka zabiera mnie na spacer po polu minowym. Staram się uczyć na własnych błędach, dlatego w relacjach z nią zachowuję szczególną ostrożność. Stąpam z rozwagą, badam […]
Niekiedy w życiu jest tak, że człowiek musi, bo inaczej się udusi. No i my właśnie musieliśmy, za co z góry przepraszamy ;) Niestety, nie możemy obiecać, że to się […]
Anka zaczęła ostatnio odrabiać lekcje przy kuchennym stole, bo na biurku ma – eufemistycznie rzecz ujmując – taką alternatywną aranżację przestrzeni, że nie ma gdzie książek rozłożyć. Małżonka moja, gdy […]
Dziś zagościł u nas dżender. Mały, bo mały i nie tam jakoś specjalnie wyfikowany, ale zawsze. Było tak, że spotkaliśmy się z mężem w łazience. On prał ręcznie moją jedwabną […]
Wieczór. Ślęczę przed kompem kończąc pilną robotę. Pełne skupienie, klawiatura pali się pod palcami. Deadline zaparzył mi już trzecią kawę, a końca nie widać. Nagle do pokoju wpada Anka.
Siedzimy przy stole, wcinamy kukurydzę w kolbie. Sielsko, anielsko i nagle Anka taranuje atmosferę. – A wiecie, że u Oli w rodzinie prawie wszyscy mają raka?
Mniej więcej połowa podstawówki. Byłem wtedy mały i ładny, a on duży i szpetny. Znudziło mu się plucie na chodnik, więc mnie zaczepił, gdy wracałem ze szkoły. Chciał fajkę, nie […]
Olśnienie przyszło wieczorem. Nie ma tego, tamtego, więc zakupy niezbędne. Zrobiłam szybko listę i wysłałam Przema do sklepu. Poprosiłam, by się pospieszył, bo zaraz zamykają. Tak naprawdę miał dobre 45 […]
Starsza córka na wakacjach, więc mamy wolną chatę, nie licząc oczywiście blondkurdupla, ale on – odpukać – życia ostatnio starym jakoś specjalnie nie utrudnia. Nabieramy zatem wiatru w żagle. Wieczorem […]
Anka pojechała do Włoch z dziadkami. Rano dostajemy od niej sms: „Cześć, kupcie pilnie doładowanie do komórki i wyślijcie kod, bo kończy mi się kasa, a mam wam wiele do napisania”.
– Nie każdy lubi, jak do niego strzelają, więc Bułgaria to dobry wybór, będą państwo zadowoleni – powiedziała pani z biura podróży i schowała gotówkę. – Proszę tylko nie zgubić […]
Rodzinny spacer. Wiktoria ryczy całą drogę. Trudno wyczuć o co jej chodzi, ale chodzi o to bardzo mocno. Anka tarza się w pretensjach, że za ciepło, że nogi bolą, że […]
Anka ma dopiero 9 lat, a już przejawia cechy właściwe dorosłym przedstawicielkom gatunku żeńskiego. Potrafi na przykład zapamiętać coś, co powiedziałeś dawno temu i przypomnieć ci o tym w wygodnym […]
Stosujemy ostatnio wobec Anki gestapowską metodę wychowawczą, bazującą na zasadzie quid pro quo. Chcesz dziecko kochane pograć na konsoli – musisz najpierw poczytać. Chcesz słodycze, musisz poćwiczyć.
Opieka nad młodszą siostrą przypadła ostatnio Ance do gustu. Chętnie bierze Wiktorię do swojego pokoju, pokazuje zabawki, opowiada… i jak się okazuje, daje też życiowe rady.
Złe intencje nie są wcale konieczne, by zostać potworem. Przekonałem się o tym na własnej skórze. Wystarczą dzieci, domofon, rutyna i mieszkanie na trzecim piętrze.
Babcia stojąc pod naszym balkonem miała łzy w oczach. Najpierw myślała, że to ponury żart. Gdy zrozumiała powagę sytuacji, próbowała negocjować, a nawet grozić. Potem już tylko błagała o rozsądek […]
Jegomość z purpurowym makijażem podszedł chwiejnym krokiem, gdy ładowałem zakupy do samochodu. Długi rękaw, długie spodnie, kozaki. Ewidentnie kontestował dzisiejsze 30 stopni. – Zaszczyci mnie kierownik swoją uwagą? – zapytał […]
W kwestii pozjadania wszystkich rozumów z pewnością czuły się syte. Siedziały obok mnie w przedziale nieźle już spóźnionego pociągu. Na oko końcówka gimnazjum lub wczesne liceum. Zblazowane jak niebożątka. Młodzieńczą […]
